۱۱
ارديبهشت
امشب با یکی از دوستام صحبت میکردم.
به اون گفتم :توی کلاس فرانسه که بودم خیلی از همکلاسی هام به کشورای اروپایی رفتن.
من اول حسرت می خوردم که چرا من تا الان نرفتم؟
بعد گذشت چند ماه فکر کردم گفتم شاید اصلا حق اونها بوده که برنو به ضلالت و گمراهیشون افزوده بشه و برای من توفیق بوده که به مکانهای زیارتی برم نه سیاحتی.
آره!
بعضی اوقات می گم : این همه راه رو بری برای اینکه یه میدون و یه موزه و چندتا برج ببینم؟!!
خوب چه بهتر که وابسته به آدم های خوب دنیا بشی و این رفتنا باعث اصلاح و تفکر در خودت بشه تا اینکه از زیبایی های غیر ماندگار دنیا لذت ببری.
نه؟
